Tie-break to metoda liczenia lub punktacji w sporcie, za pomocą której decyzje mają być skracane. Jest szczególnie znany z tenisa.
Tie-breaker został wynaleziony w 1963 roku przez Amerykanina Jimmy'ego van Alena, a w 1970 roku został włączony do zasad tenisa. Początkowo w ostatnim i decydującym secie nie rozgrywano tie-breaka, aby tylko kilka rajdów nie decydowało o zwycięstwie lub porażce.
Dzisiaj – z wyjątkiem French Open i Wimbledonu – w każdym secie rozgrywany jest tie-break przy stanie 6:6. W czterech turniejach wielkoszlemowych w decydującym zdaniu obowiązuje zasada tie-break.
W tenisie Tie-break służy jako gra ze specjalnym sposobem liczenia, aby doprowadzić do rozstrzygnięcia w nierozstrzygniętym wcześniej secie 6:6. Zwycięzca tie-breaka wygrywa seta 7:6. Jest też tie-break w siatkówce, gimnastyce, squash, szachy, kręgle i rzutki. Zasady różnią się od tych w tenisie.
Dowiedz się co oznacza „Tie break” razem z opisem definicji tego wyrażenia. Jak stosować ten zwrot, oraz jak się nim poprawnie posługiwać.
O tym, co to jest Tie break przeczytasz w tym materiale.
Wszystkie publikowane materiały są weryfikowane przez naszą redakcję.
Wątpliwości językowe i wyjaśnianie pisowni trudnych wyrazów. Nie wiesz jak się pisze dane słowo? Znajdziesz tutaj informacje o zasadach pisowni, ortografii i regułach obowiązujących przy danym wyrazie lub wyrażeniu.
W każdej chwili możesz do nas napisać. E-mail i wszystkie inne niezbędne informacje znajdziesz tutaj.