Concertina (również harmonijka) to monofoniczny lub przemienny tonalny instrument ciągnięty ręcznie z cztero-, sześcio- lub ośmiokątną obudową. W przeciwieństwie do akordeonu, harmonijka nie ma wbudowanych akordów, lecz pojedyncze dźwięki.
W 1844 r. Charles Wheatstone opatentował swoją monofoniczną angielską harmonię, po tym jak 19 czerwca 1829 r. uzyskał patent na poprzedniczkę harmonijki, symfonię. Harmonijka angielska charakteryzowała się ciągłą sekwencją chromatyczną nut rozmieszczonych po lewej i prawej stronie.
Ze względu na rozmieszczenie klawiszy nadawał się szczególnie jako instrument melodyczny, zwykle z akompaniamentem fortepianu. Prawdziwą innowacją był chromatyczny układ klawiszy i układ płytek stroikowych. Charles Wheatstone szczególnie interesował się literaturą naukową w języku francuskim, więc był świadomy lub miał dostęp do ówczesnych publikacji naukowych dotyczących badań językowych.
Dowiedz się co oznacza „Concertina” razem z opisem definicji tego słowa. Jak je stosować, oraz jak się nim poprawnie posługiwać.
O tym, co to jest Concertina przeczytasz w tym materiale.
Wszystkie publikowane materiały są weryfikowane przez naszą redakcję.
Wątpliwości językowe i wyjaśnianie pisowni trudnych wyrazów. Nie wiesz jak się pisze dane słowo? Znajdziesz tutaj informacje o zasadach pisowni, ortografii i regułach obowiązujących przy danym wyrazie lub wyrażeniu.
W każdej chwili możesz do nas napisać. E-mail i wszystkie inne niezbędne informacje znajdziesz tutaj.